چقدرزیباست وقتی احساس کنی که بعضی افرادبرای به دست آوردن خواسته ها وآرزوهایشان چه سختی هایی راکه تحمل نمی کنندوحاضرند لحظه لحظه زندگی شان رافدای خواسته هاوآرزوهایشان بکنند.وزیبایی های این دنیا رابرخودسخت بگردانندوخوشی های حاصل شده ازاین همه رنج وسختی راباآغوشی بازبه دیگرانی تقدیم کنندکه همیشه دربیداری به خوابی عمیق فرورفته بودند.
میدانم سخت است تو زجربکشی ودیگران خوشی بچشند.ولی اینجاآخرتواضع وفروتنی است اینجاآخرانسانیت است اینجاهمان جایی هست که خداشادی قلب خودراباتمام وجودحس میکند.
اززمانی که دنیابود و بشر.دنیاوبشریت مدیون چنین انسانهایی بودندوخواهندبود.ای کاش منم پیروعقایدچنین افرادی باشم.
ومن الان دراین فکرم.........
نظرات شما عزیزان:
|
منوي اصلي
تبادل
لینک هوشمند
نويسنده: 